Wieniawskiego 2020

Podstawowym wyzwaniem projektu było zapewnienie wszystkim mieszkańcom bezpośredniego kontaktu z otaczającym krajobrazem, bez rozpraszania zabudowy i przy równoczesnym utrzymaniu właściwej, hierarchicznej kompozycji przestrzeni. Pytanie, jakie sobie postawiliśmy brzmiało – jak stworzyć zwarty kwartał zabudowy bez wewnętrznego dziedzińca?

Odpowiedzią jest „kwartał–negatyw”, czyli odwrócenie klasycznego układu budynek-podwórko. Blok zabudowy umieszczony został w centralnej części działki, a podwórka na jego obrzeżach. Powstał zespół tworzący spójną, czytelną całość o wyraźnie zaznaczonej granicy pomiędzy strefą należącą do mieszkańców, a obszarem publicznym. Dzięki lekkiemu wyniesieniu terenu względem sąsiadujących ulic udało się utrzymać integralność kwartałowej zabudowy oraz właściwą hierarchię przestrzeni, pomimo braku klasycznych, miejskich pierzei.

Załamania i rozczłonkowanie elewacji pozwoliły optycznie zmniejszyć budynki o sporej kubaturze, a także uniknąć efektu monotonii. Budynki z każdej strony wyglądają inaczej, a w miarę przemieszczania się przed oczami przechodnia otwierają się kolejne wnętrza i pełne zieleni dziedzińce zlokalizowane pomiędzy rozchodzącymi na zewnątrz ramionami budynków.

Separacji poddano ruch samochodowy i pieszy. Większość parkingów została zlokalizowana w podziemnych garażach, dzięki czemu powierzchnię terenu udało się oddać we władanie pieszym.